Кореличский льнозавод приступил к переработке нового урожая
Без сучаснай тэхнікі і абсталявання разлічваць на высокія вынікі ў любой галіне немагчыма. Льнаводства не выключэнне. Вытворчасць якаснай прадукцыі і яе выгадная рэалізацыя залежаць ад шматлікіх фактараў. Спецыялісты ААТ “Карэлічы-Лён” асаблівую ўвагу надаюць тэхналагічным складальнікам на шляху ад сяўбы даўгунца да атрымання гатовага льновалакна. І кожны сезон пацвярджаюць свой высокі клас.
Аб рабоце ААТ “Карэлічы-Лён” карэспандэнту газеты “Полымя” расказаў дырэктар Фёдар Жук:
– Асноўнымі спажыўцамі вырабленага на прадпрыемстве льновалакна з’яўляюцца Аршанскі льнокамбінат і ААТ “Гранітэкс”. За 9 месяцаў года айчынным перапрацоўшчыкам адгружана 710 тон доўгага валакна і 1206 т кароткага. Дамоўленасці на пастаўкі льнокамбінату выконваюцца на 100 працэнтаў. Сёлета адгружана 141,8 т доўгага і 52,3 т кароткага валакна звыш дзяржзаказа. У Кітай экспартавана 114,7 т ільновалакна на суму 163,277 тыс. долараў, у Расію – 568,8 т на суму 865,028 тыс. долараў. Наогул, у асартыменце прадукцыі — ільняное валакно, ільняны алей, ільняны жмых на корм жывёле, паліўныя кастрабрыкеты для ацяплення, кастрабрыкеты для падсцілу коней. Нягледзячы на тое, што надвор’е ў гэтым годзе не спрыяла добраму ўраджаю, наш завод працуе стабільна, на поўную загрузку.
Мінулы год для прадпрыемства выдаўся асабліва паспяховым: пры ўраджайнасці 47,6 цэнтнера з гектара валавы збор склаў 16 185 тон ільнотрасты сярэднім нумарам 1,16 і, паводле ацэнак спецыялістаў, гэта быў адзін з лепшых паказчыкаў у краіне. І гэта нягледзячы на тое, што лён – капрызная і пераборлівая культура, якая патрабуе асаблівай увагі: пэўны састаў глебы і тэхналогію вырошчвання.
Кожны сезон становіцца для аграрыяў сапраўднай барацьбой з прыродай, але вынік усё апраўдвае. Так і сёлета, нягледзячы на капрызы надвор’я, ільнаводы Карэліччыны забяспечылі сябе сыравінай новага ўраджаю, выгадавалі нядрэнны лён. Пры ўраджайнасці 31,2 цэнтнера з гектара нарыхтавалі 11 тысяч тон ільнотрасты сярэднім нумарам 0,74.
– Звозіць даўгунец з палёў скончылі 15 верасня, – расказвае дырэктар прадпрыемства. – Асноўны ўраджай выгадавалі на арандаваных у гаспадарак 3313 гектарах. Усяго ж сыравінная зона складае 3513 гектараў, з якіх 2150 знаходзяцца ў нашым раёне. Плюс чатыры гаспадаркі, а гэта 200 га, у Навагрудскім раёне. З уборкай справіліся ў аптымальныя тэрміны. Як заўсёды, выдатна папрацаваў наш мехатрад з 41 чалавека.
Намаганнямі работнікаў ільнозавода ўдалося не парушыць тэхналогію, і траста раўнамерна даспела, а затым сухая была дастаўлена на захоўванне. Літаральна адразу пасля ўборкі сталі закладваць асновы пад ураджай будучага года. Аднымі з першых у раёне паднялі зябліва пад пасевы, правялі неабходныя хімапрацоўкі, унеслі ўгнаенні.
Мехатрад ужо прыступіў да рамонту сельскагаспадарчай тэхнікі. Рыхтуе да зімы і ставіць на лінейку захоўвання трактары, аўтамабілі, пагрузчыкі, ільноўборачныя камбайны і прычапныя механізмы.
Як відаць на справе, якасныя параметры канчатковай прадукцыі закладваюцца на працягу ўсяго тэхналагічнага працэсу, і дробязяў у льнаводстве няма. Менавіта гаспадарскі падыход – залог поспеху.
Прафесія льнавода — складаная і рэдкая, навучанне адбываецца непасрэдна ў палях і цэхах. А ў вытворчасці, нягледзячы на сучаснае абсталяванне, усё яшчэ шмат ручной працы. Ды і якасць лёну спецыялісты вызначаюць, можна сказаць, на вока. Іншых метадаў няма — толькі вопыт. Многія тут працуюць не адзін дзясятак гадоў. Кіраўніцтва прадпрыемства заўсёды праяўляе клопат аб работніках. На заводзе працуе 313 чалавек, сярэдні заробак — 1697 рублёў.
— На нашым заводзе створаны камфортныя ўмовы для працы. Арганізаваны падвоз да месца работы транспартам прадпрыемства, дзейнічае пазменны графік. Работнікі забяспечаны сродкамі гігіены і абароны, спецвопратка выдаецца ў залежнасці ад пары года. Члены прафсаюзнай арганізацыі маюць права на выплаты да ўсіх значных падзей: шлюбу, юбілею, нараджэння дзіцяці, страты блізкага, а таксама заахвочваюцца выплатамі і падарункамі да святаў.
Яшчэ адзін сацыяльны аб’ект — сталовая. Тут устаноўлена сучаснае абсталяванне. Меню разнастайнае, а завадчане могуць харчавацца ў кошт будучага заробку. Падчас палявых работ сталовая забяспечвае абедамі механізатараў, якія аплачваюць толькі 20% ад іх кошту. Усе жадаючыя маюць магчымасць паправіць здароўе ў санаторыях Беларусі, прапануюцца туры выхаднога дня і розныя экскурсійныя маршруты. Бо, пагадзіцеся, калі людзі адчуваюць да сябе ўвагу, яны і працуюць з двайной аддачай, — з упэўненасцю гаворыць Фёдар Мікалаевіч.
Абстаноўка на прадпрыемстве рабочая. Відаць, што ўсе без выключэння адказна ставяцца да справы і перажываюць за яе вынік. Кожны дакладна ведае, колькі ён павінен зрабіць за змену. За ўсім вядзецца штодзённы кантроль.
— Калі нешта не атрымліваецца, то аналізуем, шукаем прычыны і ўхіляем іх, — адзначае тэхнік-тэхнолаг Анастасія Шэўка і дадае: — Наша задача — даць на выхадзе добра апрацаванае валакно, бо яно паступіць на іншыя прадпрыемствы нашай краіны і з яго будуць пашыты льняныя вырабы, якімі славіцца Беларусь.
Кожны раз, калі сустракаюся з завадчанамі, пераконваюся, што ключавымі фактарамі поспеху з’яўляюцца зусім не матэрыяльныя, а чыста чалавечыя фактары. Тут няма выпадковых людзей, кожны аддае заводу максімум. Бо толькі людзі здольныя стварыць поспех або разбурыць яго
Сказана
Прэзідэнт Беларусі Аляксандр ЛУКАШЭНКА:
— Лён — рэнтабельная культура, на якой можна зарабляць, і ў гэтым кірунку ў Беларусі ўжо многае зроблена. У ранейшыя часы яго апрацоўвалі многія краіны: Францыя, Кітай, Расія, Нідэрланды, Бельгія, Казахстан і Беларусь. Мы былі на шостым-сёмым месцы, калі не браць Савецкі Саюз. А цяпер апынуліся на другім. Людзі цэняць ільняную прадукцыю, попыт на яе толькі расце. Рашэнне аб развіцці ў краіне льняной галіны было прынята даўно, і сёння ўжо позна спрачацца, ці правільным яно было. Увага да гэтай сферы не выпадкова, бо наша краіна – адна з вядучых краін–вытворцаў ільновалакна. Да таго ж лён з’яўляецца адзіным штогод узнаўляльным відам сыравіны для тэкстыльнай прамысловасці. Сёння беларускія прадпрыемствы выпускаюць спецыялізаваную тэхніку для яго вырошчвання і ўборкі, а заводы асвойваюць і развіваюць новыя напрамкі выкарыстання льновалакна, кастры і льнонасення. У краіне яшчэ некалькі гадоў таму вызначыліся з тэхналогіяй вырошчвання, аптымальнымі тэрмінамі сяўбы і ўборкі лёну, з падыходамі тэхнічнага перааснашчэння льнозаводаў.
На нарадзе па развіцці льняной галіны, 31 жніўня 2023 года.
Кацярына КУКАНАВА
Фота аўтара