Выпускница Оюцевичской школы Елена Маринец стала известной поэтессой

Са сцен нашай школы за многія гады выйшла шмат вучняў, якія паспяхова рэалізавалі сябе ў розных відах дзейнасці. Сярод іх настаўнікі і будаўнікі, рабочыя і прадпрымальнікі, работнікі праваахоўных органаў і кіраўнікі прадпрыемстваў, ваенныя і ўрачы. Памяць пра кожнага з іх  захоўваецца ў гэтых сценах.  Які бы шлях ні выбралі для сябе нашы вучні, школа назаўсёды застанецца ў іх жыцці яркім стартам.

Такім яркім літаратурным стартам стала наша ўстанова адукацыі для юнай таленавітай паэтэсы Алены Марынец.

Марынец (Сукала) Алена Пятроўна нарадзілася ў в. Аюцавічы Карэліцкага раёна. З самага ранняга дзяцінства праяўляла здольнасці да гуманітарных навук, цудоўна чытала вершы, выступала на сцэне.  На ўроках рускай і беларускай літаратур спасцігала прыгажосць паэтычнага слова, вучылася правільна выказваць свае думкі і пачуцці. Пры ўдзеле бацькоў і педагогаў з маленькага прыроднага парастка вырасла цудоўная кветка, сфарміравалася яркая і пазітыўная асоба.

Пісаць вершы Алена пачала яшчэ ў дзяцінстве.  Разгледзеўшы свой талент, яна   шмат працавала і дабілася выдатных поспехаў.

Пасля заканчэння школы паступіла ў Гродзенскі дзяржаўны каледж мастацтваў, затым –  у Гродзенскі дзяржаўны  ўніверсітэт  імя Янкі Купалы.   Неаднаразова друкавалася ў газетах “Вечерний Гродно”, “Перспектива”, “Аркуш”. У 2004 годзе вершы Алены ўвайшлі ў альманах “Нябесны знак”. У 2018 годзе маладая паэтэса стала фіналістам Міжнароднага фестывалю-конкурсу паэзіі і паэтычных перакладаў “Берега дружбы” (Растоўская вобласць). У 2019 годзе ў суаўтарстве з кампазітарам Ірынай Траццяк стварыла зборнік песень да 75-годдзя ўтварэння Гродзенскай вобласці “Гарадзеншчына мая любая”. Алена Марынец – нязменная госця літаратурных вечароў, форумаў і сустрэч з аматарамі сучаснай паэзіі.

Вершы піша на беларускай мове. Яны пакараюць сваёй меладычнасцю, сардэчнасцю і шчырасцю. У іх – цікавыя роздумы аб жыцці, каханні, радзіме.

Зараз Алена Марынец жыве ў г. Гродна, але часта наведвае сваіх бацькоў, сваю малую радзіму.  Яна цудоўная маці, выхоўвае дваіх дзетак, стараецца і ім прывіць любоў да паэзіі, да беларускай  мовы, да роднай Беларусі.  Алена вельмі сціплы чалавек, яна  лічыць, што ў любым накірунку, нават калі ты адораны Богам, ты не зможаш дабіцца высокіх рэзультатаў без уседлівасці і  асабістага  імкнення. Адукаваны, разумны, таленавіты чалавек заўсёды запатрабаваны ў грамадстве, таму патрэбна быць актыўным, адказным са школьных гадоў.

Мы, педагогі, ганарымся сваёй таленавітай выпускніцай, спадзяёмся, што яе жыццёвы шлях, аб якім піша яна ў сваім вершы, сапраўды будзе прасторным і яскравым:

Мой шлях

Што на шляху маім прысуджана, 

Трымаю моцна ў руках,

Кім бы мой лёс не быў асуджаны – 

Гэта не мой, чужы пасаг.

Мая ж дарога ўздоўж прасторная,

Усе перашкоды абыйду.

Мая дарога мне пакорная,

І толькі я па ёй пайду.

Няма сцяжынак тут зайздроснікам,

І чужакам тут не бываць,

У параўнаннях і адрозненнях

Я крочу лёс свой напаткаць.

Іна УЦЮЖ,
настаўнік рускай мовы і літаратуры ДУА “Аюцавіцкая базавая школа”