Ученица средней школы г.п. Мир имени А. И. Сташевской Александра Пискун получила специальный приз жюри республиканского конкурса «Мир в душе — мир в стране»
Вучаніца 7 «Б» класа дзяржаўнай установы адукацыі «Сярэдняя школа г.п. Мір імя Г. І. Сташэўскай» Аляксандра Піскун атрымала спецыяльны прыз журы рэспубліканскага конкурсу «Мір у душы — мір у краіне». Конкурс арганізаваны Беларускім фондам міру ў партнёрстве з Міністэрствам адукацыі Рэспублікі Беларусь і Беларускай Праваслаўнай царквой.
Каля 10 тысяч удзельнікаў — навучэнцаў устаноў агульнасярэдняй, прафесійна-тэхнічнай і сярэдняй спецыяльнай адукацыі са ўсёй Беларусі — прадставілі свае работы ў трох намінацыях: «Верш», «Проза» і «Жывапіс». Мы пагутарылі з Аляксандрай Піскун.
— Аляксандра, у якой намінацыі ты ўдзельнічала?
— У намінацыі «верш». Мне захацелася паспрабаваць сябе ў паэзіі пасля таго, як прачытала верш Якуба Коласа «Мой роды край».
— Хтосьці дапамагаў у гэтым?
— Я напісала сама і паказала верш настаўніцы беларускай мовы і літаратуры Бакач Але Іванаўне. Яна сказала: «Верш добры, але ёсць недакладнасці». Пасля ўрокаў дапрацавалі, і я адправіла твор на конкурс.
— Ці разлічвала, што твой верш заўважаць?
— Не чакала. Калі ж даведалася аб гэтым, адчула радасць і захапленне. Мяне перапаўняў гонар ад таго, што мой верш адзначылі.
— Дзе ўручалі ўзнагароду?
— У Мінску, у Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі, куды мяне запрасілі. Я паехала з класным кіраўніком Міхаілам Сцяпанавічам Шаплыкам. Там былі пераможцы конкурсу з іншых школ рэспублікі. Старшыня Саюза пісьменнікаў Беларусі, дырэктар Выдавецкага дома «Звязда» Аляксандр Карлюкевіч уручыў мне сертыфікат і трылогію «Краіна міру. Вершы», «Краіна міру. Проза», «Храмы краіны. Малюнкі», куды ўключаны лепшыя дзіцячыя работы. Таксама ён прачытаў мой верш са сцэны.
— Нагадай радкі з твайго верша.
— Яго назва «Мой родны край». Прачытаю чатырохрадкоўе:
Мой родны край,
маленькая радзіма,
Заўжды ў сэрцы будзеш жыць маім,
Стаяць вечна перад вачыма.
Як ганаруся краем я сваім.
Я люблю маленькую радзіму — Мір. Гарадскі пасёлак мне родны і заўсёды будзе жыць у маім сэрцы. Як матчына мова, любімая школа, родны дом.
Галіна СМАЛЯНКА
Фота Кацярыны КУКАНАВАЙ
